W ramach cyklu „Obiekt miesiąca” w maju 2023 prezentujemy trop Scelidozaura .
Scelidozaur był wczesnojuraskim przodkiem pancernych dinozaurów oraz kolczastych stegozaurów.
Uosabiał wspólne cechy dla obu tych grup roślinożernych dinozaurów ptasiomiednicznych.
Zwierzę to posiadało dużą głowę, krótką szyję, długi tułów i trochę od niego dłuższy ogon. Spora część ciała pokryta była kostnymi guzami – zwłaszcza wzdłuż kręgosłupa. Mieściły się one także na bokach szyi, tułowia, ogona i ramion.
Kończyny przednie były mocne i niewiele krótsze od tylnych. Pierwsze trzy palce dłoni wyróżniały się dużymi rozmiarami w przeciwieństwie do pozostałych dwóch. Kość udowa dorównywała długością podudziu, a śródstopie było masywne i stosunkowo krótkie.
Czaszka tego dinozaura była wydłużona i dosyć niska, zwłaszcza w przedniej części. Zapewne na przodzie górnej szczęki znajdowały się zęby; wskazują na to fragmenty skamieniałej czaszki młodego osobnika (dorosły posiadał tu przypuszczalnie tylko dziób).
Na podstawie szkieletu scelidozaura wiadomo, że gad osiągał do 4 m długości. Natomiast jego tropy wskazują,że mógł być nawet o 1 m dłuższy. Zwierzę to żyło w niewielkich grupach, jednak w czasie migracji mogło tworzyć duże stada. Częściej gad ten poruszał się na tylnych kończynach, zwłaszcza na dużych dystansach. W trakcie zerowania opierał się na przednich łapach – głownie na trzech dłuższych palcach.
Życie w mały stadzie stanowiło dla scelidozaura prawdopodobnie wystarczającą ochronę, a w razie ataku mógł uderzyć uzbrojonym ogonem.
Był roślinożercą, i to dość wybrednym, na co wskazuje szerokość jego pyska. Zapewne najchętniej objadał wyższe rośliny, znajdujące się na wysokości jego paszczy, gdy stawał na tylnych kończynach.
Szkielet scelidozaura odkryto w Anglii, pojedyncze fragmenty szkieletu w USA, a jego tropy o nazwie Moyenisauropus na południu Afryki, w Lesotho a także w USA, we Francji i w Polsce.
