- Hala Lejnicza
- Maszynownia
- Wielki Piec
- Hala Spustowa
- Wieża Wyciągowa
- Górny Pomost Wielkiego Pieca
- Budynek Dezintegratorów Theisena
- Wieża Ciśnień
- Budynek Kotłowni
- Estakada Kolejowa
- Budynek Maszyny Wiatrowej
Obiekty – Hala lejnicza


Zakres prac realizowanych w ramach projektu „Regio Ferrea” :
- Remont elewacji i wymiana stolarki drzwiowej i okiennej
- Zabezpieczenie i wymiana zniszczonych elementów konstrukcyjnych
- Doprowadzenie instalacji wodno – kanalizacyjnej oraz centralnego ogrzewania
- Założenie klimatyzacji
- Budowa sanitariatu
- Remont pomieszczenia magazynu
- Budowa wymiennikowni ciepła na potrzeby Muzeum
Obiekty – Maszynowania


Budynek stanowił integralną część starszego zespołu wielkopiecowego. Został zbudowany w latach 1836 – 1841 i pierwotnie mieścił trzy miechy cylindryczne napędzane kołem wodnym oraz urządzenie wodne do obsługi wyciągu wsadu wielkopiecowego. Po kolejnych modernizacjach zakładu w latach ’70 i ’80 XIX wieku zainstalowano tam między innymi niewielką maszynę parową do obsługi windy. Po unieruchomieniu starszego zespołu wielkopiecowego w 1901 roku budynek służył do celów gospodarczych a po 1920 roku została zaadaptowany na potrzeby łaźni dla robotników, które spełniał do 1968 roku tj. chwili ostatecznego wygaszenia wielkiego Pieca na paliwo koksowe. Po utworzeniu Muzeum (2001) dokonano doraźnego remontu wnętrza i przeznaczono budynek na pracownie artystyczne.
Zakres prac realizowanych w ramach projektu „Regio Ferrea” :
Remont elewacji z odtworzeniem oryginalnych elementów architektonicznych z poł. XIX wieku
- Odtworzenie stolarki okiennej i drzwiowej
- Kapitalny remont wnętrza budynku wraz ze strychem
- Adaptacja pomieszczeń na sale dydaktyczne, pracownie artystyczne, bibliotekę, pracownię konserwatorską oraz magazyny muzealne
- Doprowadzenie instalacji elektrycznej, centralnego ogrzewania oraz wodno – kanalizacyjnej
Obiekty – Wielki Piec


To najważniejszy obiekt w całym ciągu technologicznym z końca XIX wieku. Został on oddany do użytku w listopadzie 1899 roku i był pierwszym w Starachowicach Wielkim Piecem na paliwo koksowe. Początkowo miał on pojemność 180m3 (powiększoną następnie do 250m3) oraz wysokość 22m. Zbudowany jest z cegieł ogniotrwałych, którymi również obmurowane jest jego wnętrze zaś cała konstrukcja wzmocniona jest od zewnątrz stalowymi obręczami. Wieli Piec osiągnąć mógł wydajność 120 ton surówki na dobę. Wszystkie materiały wsadowe czyli koks, ruda żelaza i topniki (kamień wapienny) zasypywane były do gardzieli Wielkiego Pieca z górnego poziomu, na który transportowano je specjalną windą towarową. Znajdowała się ona w wieży gichtociągowej o konstrukcji stalowej. Początkowo wagoniki ze wsadem wciągane były za pomocą maszyny parowej a po modernizacji zakładu w latach 1926 – 1931 zainstalowano wciągarkę szybową firmy Demag. Jednorazowo do gardzieli wielkiego Pieca zasypywano 290 t. wsadu. Spust następował mniej więcej co 4 godziny a płynna surówka wydostawała się na halę spustową gdzie na piaszczystych formach zastygała w postać tzw. gąsek.
Zakres prac realizowanych w ramach projektu „Regio Ferrea” :
- Remont górnego pomostu Wielkiego Pieca wraz z urządzeniem tarasu widokowego
- Renowacja mechanizmu zasypowego (tzw. dzwonu Langena) na górnym poziomie Wielkiego Pieca
- Remont konstrukcji wieży wyciągowej połączony z zainstalowaniem windy osobowej dla ruchu turystycznego
- Remont budynku wyciągu oraz odsłonięcie mechanizmu wyciągarki
- Przywrócenie historycznego kształtu hali spustowej oraz adaptacja jej na potrzeby amfiteatru
Została zaplanowana w konstrukcji wielkiego pieca jako pionowy wyciąg wsadowy o wysokości 17,29m i szerokości 3,25m. Początkowo dzięki napędowi parowemu poprzez wieżę dostarczano na pomost górny wielkiego pieca wózki z materiałem wsadowym. Do klatki wchodziły dwa wózki. W latach 30-tych XX wieku napęd parowy zastąpiono elektrycznym o mocy silnika 30KM. Zamontowano dwie windy elektryczne. Po wjeździe na górę, wózki poprzez pomost o długości 15,25m dojeżdżały torowiskiem na pomost wsadowy. W momencie unieruchomienia wielkiego pieca w 1968 roku do momentu obecnych prac remontowych w ramach projektu „Regio Ferrea”, wieża klatki wyciągowej pozostawała bez zmian w swych naturalnych pozycjach. Jedna winda na poziomie placu, druga na poziomie pomostu wsadowego. Klatka górna w 1968 roku została zablokowana bolcami. Zachowały się liny, schodki a także przeznaczona do remontu maszynownia wciągarki.
Budynek wyciągu
Pomost zasypu
Winda na górny poziom Wielkiego Pieca
Obiekty - Hala Spustowa
Obiekty - Wieża Wyciągowa
Obiekty - Górny Pomost Wielkiego Pieca
Obiekty – Filtry Theisena


Zakres prac realizowanych w ramach projektu „Regio Ferrea” :
• Ogólny remont elewacji budynku z uzupełnieniem ubytków oraz wymiana pokrycia dachu
Obiekty – Wieża Ciśnień


Budynek wieży ciśnień wybudowano w 1899 roku jako integralną część zespołu wielkopiecowego. Wieża ciśnień zaopatrywała zakład w wodę. W wieży zainstalowano zespół pomp wirowych firmy Sirus i Zieleniewski z Warszawy . Pompy toczyły wodę do chłodzenia pancerza wielkiego pieca. W górnej części budynku znajdował się zbiornik na wodę w kształcie walca, zasilający grawitacyjnie układ w przypadku awarii. Wieża ciśnień pracowała na własnym ujęciu głębinowym.
Zakres prac realizowanych w ramach projektu „Regio Ferrea” :
- remont elewacji wraz z uzupełnieniami i przywróceniem historycznej kolorystyki budynku
- renowacja stolarki okiennej i drzwiowej
- odtworzenie drewnianej klatki schodowej
- nakrycie budynku nowyn dachem
Obiekty – Kotłownia


Budynek kotłowni (nr 124) składa się z czterech części. Najstarsza część wschodnia powstała w 1897 roku z przeznaczeniem na kotłownię. W budynku zamontowano wówczas pięć kotłów opalanych gazem wielkopiecowym. Kotły produkowały parę, która zasilała maszynę wiatrową o mocy 800 KM . Budynek rozbudowywano w latach 1922 i 1952. Część środkowa zajęta jest przez oryginalne z początku XX wieku kotły parowe, które stanowiły ważny element w całej produkcji wielkopiecowej. W 1927 roku w celu dostarczania wody do kotłów, w miejsce istniejących pomp zamontowano nowoczesne urządzenia firmy Worthington. Zainstalowano dwie pompy odśrodkowe, jedna o napędzie elektrycznym i druga, jako rezerwowa na napędzie parowym. Część zachodnia budynku wraz z tzw. przybudówką to najmłodsze elementy obiektu. Przed wygaszeniem wielkiego pieca część środkowa zachodnia funkcjonowała jako stołówka zakładowa. W 1966 roku budynek kotłowni zostaje wpisany do rejestru zabytków, jako integralna część zespołu wielkopiecowego.
Zakres prac realizowanych w ramach projektu „Regio Ferrea” :
• Ocieplenie ścian budynku
• Wyburzenie późniejszych przybudówek
• Doprowadzenie instalacji elektrycznej i wodno – kanalizacyjnej
• Wymiana stolarki okiennej
• Stworzenie nowej wystawy paleontologicznej [patrz dział: „Wystawa paleontologiczna”]
Obiekty – Infrastruktura


Istotną częścią projektu „Regio Ferrea” jest znaczna rozbudowa i unowocześnienie infrastruktury Muzeum. Pozwoli to w znacznym stopniu na optymalne wykorzystanie walorów obiektu dla potrzeb projektowanych ścieżek dydaktycznych. Umożliwi także realizację zdarzeń muzealnych adekwatnych do wymogów stawianych nowoczesnemu muzealnictwu.
Zakres prac realizowanych w ramach projektu „Regio Ferrea” :
- Budowa nowego ogrodzenia terenu Muzeum
- Budowa nowego budynku portierni
- Utworzenie ciągów pieszych, w tym ścieżki widokowej na murze oporowym oraz kładki nad kanałem wodnym dla lepszego wyeksponowania pozostałości zakładu z połowy XIX wieku.
- Utworzenie tarasu widokowego przy estakadzie kolejowej połączone z jej konserwacją
- Budowa nowych, pieszych ciągów komunikacyjnych na terenie Muzeum z przystosowaniem ich na potrzeby ścieżek dydaktycznych i traktów spacerowych
- Oświetlenie terenu Muzeum
- Stworzenie sieci instalacji elektrycznej, wodno – kanalizacyjnej, oraz centralnego ogrzewania i podłączenie terenu Muzeum do zewnętrznych źródeł zasilania.
Budowa nowego ogrodzenia Muzeum
Doprowadzenie instalacji
Renowacja estakady kolejowej
Adaptacja wnętrza przybudówki budynku kotłowni na pomieszczenia sanitarne
Budowa nowych ciągów pieszych i jezdnych
Budowa budynku recepcji
Obiekty – Budynek Maszyny Wiatrowej
- remont elewacji wraz z uzupełnieniami i przywróceniem historycznej kolorystyki budynku
- renowacja tynków wewnętrznych
- renowacja stolarki okiennej i drzwiowej