Trop uskrzydlonego gada naczelnego – Pterozaura
Nr inw. MPT.P/201
PTERODAKTYL (Pterodactylus) to niewielki przedstawiciel pterozaurów – uskrzydlonych gadów naczelnych.
Nr inw. MPT.P/805-065/39
Pterozaur ten miał wydłużoną głowę, trochę dłuższą delikatną szyję i krótki tułów. Długie kończyny przednie były wyposażone w błonę lotną, opartą miedzy bokiem ciała, nasadą tylnych kończyn a bardzo wydłużonym czwartym palcem dłoni. Na całej długości szczęk pterodaktyla znajdowały się zęby. Posiadał krótki ogonek. Ten uskrzydlony gad sprawnie latał, machając skrzydłami, na co pozwalały mu mocne mięśnie piersiowe. Dość często poruszał się po lądzie na czterech kończynach, z których przednie opierały się o ziemię tylko trzema pierwszymi palcami (nie tworzyły skrzydła). Czwarty palec zginał się i był skierowany do góry. Prawdopodobnie zwierzę to lądowało na ziemi, aby pożywić się organizmami wyrzuconymi przez morze na plażę oraz mogło w locie chwytać owady.
Liczne tropy pterozaurów na terenie Polski znaleziono w Wierzbicy. Tropy i kości znane są z Europy, Afryki i Azji.
Opracowała: Justyna Sadza
Zdjęcia: archiwum Muzealne